Hayatta hiçbir şey olduğu gibi kalmaz. Zaman akar, insanlar değişir, şartlar farklılaşır. Mevsimler döner, gün geceye, gece tekrar güne döner. Tıpkı doğanın kendi içindeki değişimi gibi, insan hayatı da sürekli bir dönüşüm içindedir. Ancak bu değişim karşısında nasıl bir duruş sergileyeceğimiz tamamen bize bağlıdır. Bugün sahip olduklarımızın, hissettiklerimizin ya da yaşadıklarımızın sonsuza kadar süreceğini düşünmek en büyük yanılgılardan biridir.
Ne mutluluk sonsuzdur ne de üzüntü. İnsan, dün sevdiğini bugün sevmeyebilir, dün dost bildiğini bugün yabancı görebilir. Ancak burada önemli olan, değişime nasıl yaklaştığımızdır. Kabul mü ederiz, direnir miyiz, yoksa onu kendi lehimize mi çeviririz?
Hayatta kontrol edemediğimiz şeyler olduğu kadar, tamamen bizim elimizde olan şeyler de vardır. Örneğin, bir insanın bizi hayal kırıklığına uğratıp uğratmayacağını kontrol edemeyiz ama ona nasıl tepki vereceğimizi seçebiliriz. Zamanın geçmesini, hayatımızdaki bazı şeylerin değişmesini engelleyemeyiz ama onlara nasıl uyum sağlayacağımızı belirleyebiliriz. Bir ilişki bittiğinde küsüp hayata sırtımızı dönmek de bir seçimdir, bu değişimi bir yeni başlangıç olarak görmek de. Bir dostluk sona erdiğinde nefretle dolmak da mümkündür, anlayış gösterip yolumuza devam etmek de.
Hayatta başımıza gelen her şey, bizim kim olduğumuzu belirlemez. Bizi biz yapan, onlara nasıl karşılık verdiğimizdir. En zor anlarda bile umutla devam etmeyi seçebiliriz. En büyük kayıplarda bile yeniden başlamayı deneyebiliriz. Çünkü hayat sadece değişen koşullardan ibaret değildir; o değişen koşullara verdiğimiz tepkilerle şekillenir. Evet, değişim kaçınılmazdır ama seçimler bizimdir. Ve bazen, hayatı gerçekten değiştiren şey, ne olduğu değil, bizim ne yapmayı seçtiğimizdir.
