Sen çok güzelsin ama karşıdaki kör!

Başlıkta da yazdığım gibi sen çok güzelsin ama karşıdaki kör! Ne acı demi… 
Burada söylediğim şey sadece dış güzellik değil tabi. Bence güzellik gözlerin gördüğünden daha fazlası. Güzellik bir insanın iç huzurunda, düşüncesinde, karakterinde, gülümsemesinde, zekâsında, vicdanında, nezaketinde, sanatında, hüznünde, neşesinde, azminde, başarısında, sabrında, tutkusunda, sevgisinde, ruhunda ve kalbindedir.  
Güzellik, bir insanın zorluklar karşısında gösterdiği dirençte, karşılaştığı engelleri aşma gücünde de bulunur. Güzellik, bir insanın hayallerinde, ideallerinde ve dünyayı daha iyi bir yer yapma çabasında da gizlidir. Güzellik, bir insanın alçakgönüllülüğünde, kendini küçümsemeden başkalarını yüceltme erdeminde de vardır. Güzellik, bir insanın sevgisinde, sevdiklerine olan bağlılığında ve onlar için gösterdiği fedakârlıkta da bulunur. 
Ama peki güzelliğinin kim ne kadar farkında. Kim ne kadar yaptıklarının, vazgeçtiklerinin, acılarının, sabrettiklerinin, sustuklarının farkında kim güzelliğinin kıymetini biliyor? Hep bir yelerlerde birileri ziyan oluyor. İnsan insanda ziyan oluyor…
Ve şimdi sen, önce güzelliğinin kıymetini sen bilmelisin. Birileri seni ziyan etmesin diye en çok sen güzelliğinin farkında olmalısın… 
Öyle ki, sesini duymak istemeyene bağırmanın bir faydası yok. 
Sen çok iyisin ama karşındaki iyilik bilmiyorsa yâda sen çok iyi bir sanat çıkarıyorsun ama karşındaki sanattan anlamıyorsa yani sen çok güzelsin ama karşındaki körse bırak açılmasın gözleri sen yoluna bak…  
Çünkü bu devirde anlaşılmak kadar değerli bir şey yok. Karşındaki seni anlamak isterse eğer konuşmana, bağırmana gerek yok sussanda yeter. 
Bir kör sağıra çok güzelsin demiş…