Kayseri, bundan 6 yıl önce 17 Aralık 2016 sabahında acı bir haberle uyandı.
O kara gün, Kıbrıs Barış Harekatı'nda görev alan birlikler arasında yer alan, Türk Silahlı Kuvvetleri’nin doğuda terörü temizleyen gözde birliklerinden olan Kayseri 1. Komando Tugayı’nın kahramanlarına yönelik kalleş PKK tarafından alçakça bir saldırı ile sarsılmıştık.
Peki, o gün ne olmuştu?
17 Aralık 2016’da canlı bomba olan terörist Kasım Yıldırımçakar bomba yüklü, sahte olarak düzenlenmiş araç ile Adana’dan Kayseri’ye gitti. 17 Aralık 2016’da 08.48 sıralarında Zincidere Komando Tugayı nizamiyesinden çarşı iznine çıkan askerlerin bulunduğu halk otobüsünü takip etti. Terörist Yıldırımçakar, Talas Bulvarı Erciyes Üniversitesi Sabancı Kültür Merkezi önünde bulunan otobüs durağına yanaştığı sırada otobüsün sol orta yan kısmına yaklaşarak bomba yüklü aracı patlattı.
Özel halk otobüsü içerisinde bulunan 15 kahraman askerimiz şehit olurken, 54 askerimiz yaralandı.
Bakın, çarşı iznine çıkan, her biri masum, her biri tertemiz saf hayallerle nizamiyeden çarşı iznine çıkan Mehmetçikler diyoruz. Silahsız, sivil giyimli yavrularımız, canlarımız kalleş PKK terörünün hedefi oldular. Bebek katili PKK, bir kez daha hainliğini o gün Kayseri’de gösterdi.
Gözümüzün önünde hala, o evlatlarımızın otobüs içerisinde çektikleri selfie…
Gözümüzün önünde hâlâ, her birinin ayrı bir hikâyesi, hayali olan evlat, eş, sevgili…
Şehadetlerinin 6. yılında, tüm şehitlerimizi ayrı ayrı anıyor ve Allah’tan rahmet diliyorum... Ruhları şad mekânları cennet olsun.
Ne şehitlerimizi, ne gazilerimizi ne de o kalleş terör saldırısını unutmadık, unutmayacağız ve unutmaya çalışanlara unutturmayacağız.
O kara günden bugüne tam 6 yıl geçti. 17 Aralık; 15 kahraman, 15 yiğidi, 15 bu vatanın evladını Anadolu’nun dört bir yanında kara toprağa verdiğimiz gün...
Kim bilir ne hayalleri, ne umutları vardı? Belki o gün kimi ailesiyle, kimi sevdiğiyle görüşecekti hain saldırı olmasaydı. Geleceğe dair ne planları vardı kim bilir...
O günü çok iyi hatırlıyorum, asla unutmayacağım, o havayı, o acıyı ve üzüntüyü asla unutmayacağım. Her o cadde üzerinden geçtiğimde insanlara bakıyorum, acı, üzüntü, burukluk hâlâ herkesin yüzüne yansıyor. Yıllar geçmiş ama o duygu hiç geçmemiş, görüntüler dün gibi hafızalarda..
Kayseri o kara günü unutmadı, unutmayacak. Yıllarca şehitlerimiz anılacak, teröre olan kinimiz dipdiri olacak.
O kara günden sonra Kayseri, her yıl 15 kahramanımızı anıyor, aziz şehitlerimizin anılarına 17 Aralık şehitleri diye okul yapıldı, anıt durak yapıldı. Her şehidimizin ismi, tüm Türkiye’de unutulmasın diye her yere altın harflerle yazıldı.
Peki, yazımın başından, sonuna kadar ısrarla, neden ‘unutmadık, unutmayacağız, unutturmayacağız’ diyorum?
Hemen derdimi, içimdeki üzüntüyü anlatayım. 17 Aralık şehitlerimiz için, anılarını yaşatmak için tüm Türkiye’de neler yapılırken, patlamanın olduğu Kayseri’de, patlamanın yaşandığı otobüs durağının, 150-200 metre ilerisinde bir kültür merkezinde bu yıl, o acı gün bir konser verilecek.
Açtım interneti, baktım. Evet, eğlence amaçlı düzenlenen ünlü bir sanatçının vereceği bir konser var. Konser gününü duyduğum andan itibaren içime bir sızı oturdu.
Nasıl olur, Kayseri’nin matem gününde, tüm Türkiye’den şehit ailelerinin, gazilerin, bordo berelilerin, mavi berelilerin, askerlerin, polislerin, vatandaşların Kayseri’ye gelip, 15 şehidimizi andığı o gün, birileri konser mi verecek?
16 Aralık değil, 18 Aralık değil ya da 17 Aralık harici bir gün neden değil?
Biz toplum olarak bir komşumuzun vefatından sonra yıllar geçse bile o günde saygı duyan, ‘aman TV’nin ya da müziğin sesini kapatayım, ayıp olur’ diyen bir toplumken, ne ara böyle düşüncesiz, duyarsız olduk?
Büyük harflerle yazıyorum, O GÜN KAYSERİ'NİN YAS GÜNÜ’dür.
Her yıl o kara gün için taziye mesajlarının yayımlandığı, şehit ailelerine ziyaret olduğu, insanların şehitliğe giderek aziz şehitlerimizi andığı o gün konsere gidenler olacak mı, cidden merak konusu. Hangisi daha çok konuşulacak, konser mi, 15 yiğit mi? Yoksa bu yanlıştan dönülecek mi? Bakıp, göreceğiz.
Çünkü Kayseri şehidine sahip çıkar, tarihine, milletine sahip çıkar. O gün böyle bir konser konusunun gündem olması bile şahsım adına utanç verici.
Bir kez daha büyük harflerle yazıyorum, bir kez daha ısrarla, “BİZ O KARA GÜNÜ, ŞEHİTLERİMİZİ, GAZİLERİMİZİ, KALLEŞ SALDIRIYI UNUTMADIK, UNUTTURMAYACAĞIZ.”
