Bir şeyin amele dönüşmesi veya İnkâr edilip günaha dönüşmesi için, yani inanıp İnkâr edilmesi için önce inanmak ya da İnkâr etmek gerekir. İman esaslarını Allah belirler, insanlar belirleyemezler, neye nasıl inanıp veya İnkâr edeceğimizi Allah Kur’an da açıklamıştır. 2/Bakara 177 “İyilik, yüzlerinizi doğu ve batı tarafına çevirmeniz değildir. Asıl iyilik, o kimsenin yaptığıdır ki, Allaha, ahret gününe, meleklere, kitaplara, resul, nebi, peygamberlere inanır…” 2/Bakara 285 “Peygamber, Rabbi tarafından kendisine indirilene iman etti, müminlerde iman ettiler. Her biri Allaha, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine iman ettiler. Allah’ın peygamberlerinden hiç birisi arasında ayırım yapmayız. İşittik, itaat ettik. Ey Rabbimiz, affına sığındık, dönüşümüz sanadır dediler.” 4/Nisa 136 “Ey iman edenler! Allaha, peygamberine, peygamberine indirdiği kitaba ve daha önce indirdiği kitaba iman da sebat ediniz. Kim Allah’ı, meleklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve kıyamet gününü İnkâr ederse tam manasıyla sapıtmıştır.” Şimdi bağırıp çağıranlar, bu ve benzeri ayetleri önce okuyup, anlayıp sonrada imanı anlayıp, neye iman edileceğini, neye iman edilmeyeceğini bilmeli ve şunları İnkâr ediyorsun demeli. Yani Kur’anda olmayan konuları İnkâr etmekle insan dinden çıkmaz, dinden çıkar diye bağıranlar Kur’ana ekleme yaptıkları için düşünmelidirler.
Delili bu ayetler ve 5/Maide 101 “Ey iman edenler! Açıklanırsa hoşunuza gitmeyecek olan şeyleri sormayın. Eğer Kur’an indirilirken onları sorarsanız size açıklanır. Açıklanmadığına göre Allah onları affetmiştir. Siz sorup da başınıza iş çıkartmayın Allah çok bağışlayıcıdır ve aceleci değildir.” Şimdi soruyorum Allah unutmadığına ve eksik bırakmadığına göre, bağırıp çağıranlar, hadisleri, mezhepleri, tarikatları, cemaatleri, âlim ve ulema gibilerin sözleri, söylemleri din olmadığı için, dinde yeri yok diyoruz. Ama dinde olmayanı dinin içinde bunlarda var diye, dine ilave edip, yavuz hırsızın suçu bastırmak için bağırıp çağırdığı gibi Allah’ın, kitap’ı Kur’anın ve Kur’anın tebliğcisi Resulümüz, Nebimiz, Peygamberimizin sözünün önüne geçip barbar bağırıyorlar, hem suçlular, hem de güçlü olmaya çalışıp önlerine gelenleri kâfir, imansız, cehennem zebanisi gibi suçlama yapmaktadırlar. 49/Hucurat 1 “Ey iman edenler! Allah’ın ve Kur’anın tebliğcisi Resulünün sözünün/Kur’anın önüne geçmeyin. Allahtan korkun, şüphesiz Allah işiten ve bilendir.”Allah konuları açıklamış, Resulümüz de ekleme ve çıkartma yapmadan tebliğ etmiş bununla yetinmeyenler, Allah’ın, Kur’anın, Resulümüzün önüne geçerek, din öğretmeye kalkışıyorlar.