Peygamberimiz, Allah’ın, elçisi olduğu için ona uyarız. Allah’ın vahyi/ayetleri insanlara ayrı, ayrı gelmedi, peygamberimiz vasıtasıyla, bütün insanlığa geldiği için ve getirdiği vahiy/ayetler Allah’ın olduğu için ona uyarız. Zaten, Hz. Muhammed’e elçi denmesinin sebebi, kendisinin olmayan vahyi/ayetleri insanlığa getirdiği için elçidir. İnsanları uyarıp, elçiyi devreden çıkartarak, Allah’a varmanız mümkün değildir dersini vermek içindir.
İtaat edilmesi emredilen kişi olan elçi, kendisi adına değil, vahyin/ayetlerin göndericisi olan Allah adına konuşmaktadır. Onun için, elçiye/peygambere itaat, gönderene Allah’a itaattir. 4/Nisa 80, “Kim Resule itaat ederse Allah’a itaat etmiş olur. Yüz çevirene gelince, seni onların başına bekçi göndermedik.”
Yani Allah, Allah ve elçisine itaat edin ayetleriyle, gerçek anlamda uyulması istenenin Allah olduğunu emretmektedir. Yoksa, hâşâ, Allah Kur’an ile hükümler koydu, peygamberde hadislerle ilave hükümler getirdi, Allah ve elçiye itaatten kastın, iki tane din koyucu var anlamına gelen, peygamberde din koyar iddialarını savunanların ve benimseyenlerin, ne yazıktır ki, öğretileri ve kitapları ortalıkta hala dolaşmaktadır.
Allah, bunlara Kur’an’da peygamberimizin ağzıyla cevap vermektedir. 6/Enam 114, “De ki: Allah’tan başka bir hakem mi arayacağım? Hâlbuki size Kitabı/Kur’an’ı açık ve detaylı olarak indiren Allah’tır. Kendilerine kitap verdiğimiz kimseler, Kur’an’ın gerçekten Rabbin tarafından indirilmiş olduğunu bilirler. Sakın, şüpheye düşenlerden olma.”
Eğer peygambere itaatin, helal, haram koyar ve hüküm koyucudur denirse ki diyorlar, biz yine ayetlerle cevaplarını vereceğiz. 21/Enbiya 45, “De ki: Ben, sadece, vahiy ile sizi ikaz ediyorum, fakat, sağır olanlar, ikaz edildikleri zaman, bu çağrıyı duymazlar.” Yine 5/Maide 67, “Ey Resul, Rabbinden sana indirileni tebliğ et, eğer bunu yapmazsan Allah’ın elçiliğini yapmamış olursun. Allah seni insanlardan koruyacaktır, doğrusu Allah, kâfirler topluluğuna rehberlik etmez.”
Başka bir cevap, 6/Enam 19, “De ki: hangi şey şahadetçe en büyüktür? De ki: benimle sizin aranızda Allah şahittir. Bu Kur’an, bana, kendisiyle/Kur’an’la sizi ve ulaştığı herkesi uyarmam için vahyolundu. Yoksa siz, Allah ile beraber başka tanrılar olduğuna şahitlik mi ediyorsunuz? De ki: Ben buna şahitlik etmem, O ancak bir tek Allah’tır, ben sizin ortak koştuğunuz şeylerden kesinlikle uzağım.”
Allah tek din koyucu benim diyor, peygamber, Allah’tan başka hüküm koyucu yok, ben şahitlik etmem diyor, birileri de var diyor. Allah, Kur’an’ın bir benzerinin oluşturulamayacağını, Kur’an’da açıklarken, Kur’an dışı konuşanlar, hala peygamberin hadislerinin de, Kur’anın bir benzeri olduğunu söylemişler ve devamda edilmektedir. Bunu, görmek için hemen hadis kitaplarına bakın ve İslam’ı anlatan diğer kitaplara, vaazlarda, televizyonlarda, oturumlarda anlatılanlara bakınca anlarız. Ama, Kur’an’a bir zahmet bakıp ta, gerçekten bu böylemi, değil mi, ayetler ne diyor diye öğrenme zahmetinde bulunmuyorlar.
Allah, açıklamış, peygamber tebliğ etmiş, umurlarında değil. Nasıl olsa, Kur’an yerine koydukları hadis kitapları, tarikat şeyhleri, âlim ve ulemaları bunu kabul etmişler ya, sorgulayıp, bu doğrumu Allah’ın emrine/Kur’ana uygun mu? Denmiyor, kulaktan duyma laf ve sözlere inanıyorlar.
Peygamber, hadisi ve sünneti de hüküm koyar diyenler, gerçekten Kur’an’ı okumamışlar veya bilmiyorlar. Şimdi, cevabı Allah, Kur’an’da veriyor, bizde hatırlatıyoruz. Peygamber, bırakın ümmetine helal, haram koymayı, sadece kendisine bile helal ve haram koyamıyor. Defalarca bu ve benzeri konuları yazdık, yine yazacağız, 66/Tahrim 1, “Ey peygamber eşlerinin rızasını gözeterek, Allah’ın sana helal kıldığı şeyi, niçin kendine haram kılıyorsun?...”
