Tabi ki, Allah’a ve Kur’ana değil de, atalarını ve uydurma sözleri takip edenler için, ne söylense az geliyor. 7/Araf 203, “Onlara bir mucize/ayet getirmediğin zaman, öncekiler gibi, onu da derleyip getirseydin ya derler. De ki: Ben ancak Rabbimden, bana, vahiy edilene uyarım, bu Kur’an, Rabbinizden gelen, inananlar için bir hidayet ve rahmettir.” Yine, 5/Maide 48, “Sana da, daha önceki kitabı doğrulamak ve onu korumak üzere hak olarak kitabı/Kur’an’ı gönderdik. Artık aralarında Allah’ın indirdiği Kur’an’la hükmet ve sana gelen gerçeği/Kur’an’ı bırakıp ta onların arzularına uyma…”
Allah’ın, bu uyarılarına, geçmişteki milletlerin uymadığı gibi, şimdiki insanlarında uymadıkları ve inadına, Allah’ın, Kur’an’ın ve Resulünün önüne geçmek değil de nedir? 2/Bakara 170, “Onlara/insanlara, Allah’ın indirdiği kitaba uyun denildiği zaman, onlar/insanlar, hayır biz, atalarımızı üzerinde bulduğumuz gibi, o yola uyarız dediler. Ya ataları bir şey bilmemiş ve anlamamış, doğruyu da bulamamış iseler de mi? onlara uyacaksınız.”
Başka bir uyarı, 34/Sebe 43, “Bu sizi atalarınızın kulluk etmekte olduklarından alıkoymak isteyen bir adamdan başka bir şey değildir, bu Kur’an’da uydurulmuş bir yalandan başka bir şey değildir…” bunca ayetlere rağmen, bu insanlar, atalarından gelen mirası, geleneği, uydurulan dini, Allah’ın vahyi Kur’an’dan ve akıldan daha üstün tutmaktadırlar. Cevabı 49/Hucurat 1 de
Peygamberimize uyarken, Allah’ın Kur’an’da emrettiği usullere uygun olması şartıyla uymak zorundayız. Allah, Kur’an’da zan ile iman, amel olmayacağını kesin bir biçimde açıklamıştır. 10/Yunus 36, “Onların çoğu zandan başka bir şeye uymaz, şüphesiz zan, haktan/ilimden hiçbir şeyin yerini tutmaz. Allah, onların yapmakta olduklarını pek iyi bilendir.” Zanna, müşrikler, uyuyorlarmış ki, Allah, uyarıyor, siz onlar/müşrikler, gibi olmayın diye.
Peki, kesin delil, Kur’an olduğu halde niçin sadece Kur’an’a uyulmuyor, demek ki, sadece Kur’an’a uymayanlar, Kur’an’la yetinmeyenlerdir, buda onların sorunudur. 29/Ankebut 51, “Kendilerine okunmakta olan kitabı/Kur’an’ı sana indirmemiz onlara yetmemiş mi? Elbette iman eden bir kavim için onda/Kur’an’da rahmet ve ibret vardır.”
Eğer birilerine Kur’an ve ayetler yetmiyorsa ona ne getirseniz, ne verseniz yetmez. İnanan, Müslüman’a, Kur’an yetmesi lazım, çünkü Kur’an, H.z. Peygamberin nübüvvet mucizesidir. Peygamberlere verilen mucizeler, kendi zamanlarında geçerlidir. Ama, Kur’an, mucizesi kendisinden sonraki, tüm zamanlara da geçerlidir.
Rivayete göre Nebimizin şöyle dediği nakledilir. “Allah bazı farzlar vazetmiştir, onları aşmayın, bazı hadler/sınırlar koymuştur, onlara da yaklaşmayın, bazı şeyleri haram kılmıştır, onları yapmayın, bazı şeyleri de unutmaksızın size rahmet olması için hatırlatmamıştır, onları da araştırmayın.” (Mahmut Ebu Reyye, Muhammedi sünnetin aydınlatılması.)
Yine başka bir rivayet, “Ey insanlar, ateş tutuşturuldu ve karanlık gecenin parçaları gibi, fitneler yakınlaştı. Allah’a yemin ederim ki, aleyhimde tutunacak bir şeyiniz yoktur; Kur’an’ın helal kıldıkları dışında bir şeyi helal kılmadım. Kur’an’ın haram kıldıkları dışındakileri de haram kılmadım.” (İbni Hişam, siret 4.)
Yine dört tane ayrı hadis kitabından gelen rivayete göre, “Allah’ın, kitabında helal kıldığı helal, haram kıldığı da haramdır. Hakkında sustuğu ise serbesttir, Allah’ın serbest bıraktıklarını kabul edin ve bilin ki, Allah hiçbir şeyi unutucu değildir.” (Ebu Davut K. Etime 39 = Tirmizi K.Libas 6 = İbni Mace K. Etime 60 =El Müracaat 20) deniyor ki, Peygamberimiz döneminde hadis yazdırmadı, çünkü Kur’an’la hadis karışır diye yazdırmadı diyenlere şunu sormak gerekmez mi? Peygamber, Kur’anla, karışma tehlikesi ortadan kalkınca hadisleri yazın diye bir, hadisi ve sözü var mı?
Bunun cevabını da Allah, Kur’an’da veriyor, 45/Casiye 6, ”İşte sana gerçek olarak okuduğumuz bunlar, Allah’ın ayetleridir. Artık, Allah’tan ve O’nun, ayetlerinden sonra hangi hadise/söze inanacaklar.” Yani, bu ayet, daha ayete de inanıp teslim olmayanın, imanının ne önemi vardır.
