Allah, temel varlıklarla, temel kaideleri yoktan var etmiş, sonra bu kainatı kurmuştur. İster kainatı bir laboratuar kabul edin, isterseniz bir odayı, bunların içinde bulunanların hiçbirini, yoktan var, var olanı da yok edemeyiz. Temel kanunları ve maddeleri kim yoktan var etti ise, yok edecekte o yaratıcıdır. Bu yaratıcı yalnız eşi benzeri olmayan, kimseye muhtaç olmayan, kimseden akıl ve öğüt almayan Allah’tır.
21/Enbiya 22 ‘Eğer yerde ve gökte Allahtan başka yaratıcılar bulunsaydı, yer ve gök, bunların nizamı kesinlikle bozulup gitmişti. Demek ki, arşın Rabbi sahibi yoktan var eden Allah, onların yakıştırdıkları sıfatlardan münezzehtir.’ Allahın yoktan var eden ve yardımcısı ve öğüt aldığı kimsenin olmadığını, açıklamaktadır. Gerçekten birden fazla ilah yaratıcı olsaydı, bunlar ya birbirleriyle anlaşır veya anlaşamazdı. Birbirleri ile anlaştıkları, beraberce aynı şeyi yaptıkları, yarattıkları, aleme beraberce nizam verdikleri takdirde, ya biri diğerine muhtaç olurdu ki, muhtaç olan ilah olamazdı. Bu durumda diğerlerinin varlığı gereksiz olurdu. Eğer bu ilahlar birbirleri ile anlaşamazlar, birbirinin yaptığına, yarattığına diğeri karşı çıkarsa, o zamanda alemde nizamdan eser kalmaz; ayette açıklandığı gibi yer ve gök bozulup dağılırdı.
21/Enbiya 30 ‘İnkar edenler, göklerle yer bitişik bir halde iken bizim, onları birbirinden ayırıp kopardığımızı ve her canlı şeyleri sudan yarattığımızı görüp düşünmediler mi? Yine de inanmazlar mı?’ Şimdiki zamanımızda tabiat ilimlerindeki gelişmeler bu ayetlerin daha iyi anlaşılmasına yardımcı olmaktadır. Bazı çalışmalara göre uzaydaki cisimler, vaktiyle bir gaz kütlesi halinde imiş. Zamanla bu gaz kütlesinden küreler halinde parçalar kopmuş ve uzay boşluğuna fırlamıştır. Aynı şekilde, dünyamızda, bir gaz kütlesi olan güneşten kopmuş ve zaman içinde soğuyarak kabuk bağlamıştır.
Dünyamızdan yükselen gazlar ve buharlar, yoğunlaşarak yağmur şeklinde tekrar dünyaya dökülmüş ve böylece denizler ve okyanuslar meydana gelmiş, suda yoğunlaşma ile başlayan canlılar, Allahın kanunlarına göre gelişmiştir. Bu yaratılışta Allah, en mükemmel canlı türü olarak da yine içinde suyun bulunduğu özel bir topraktan/çamurdan, insanı yaratmıştır. 21/Enbiya 31 ‘Onları sarsmasın diye yeryüzünde bir takım dağlar var edip diktik. Oralarda geniş, geniş yollar açtık, ta ki, maksatlarına ulaşsınlar.’ Enbiya 32 ‘Biz gök, yüzünü korunmuş bir tavan gibi yaptık. Onlar ise, gökyüzünün ayetlerinden yüz çevirirler.’
Ayetteki korunmuş tavan bir benzetmedir Dünyayı saran atmosfer ve onun ötesindeki gök cisimler akıllara hayret verecek bir düzen ve denge içinde, bir ölçüye, hesaba göre Allah tarafından yaratılıp bu düzen korunmaktadır. Gökyüzü ayetlerinden maksat her birisi, Allahın varlığının ve kudretinin birer delili olan Güneş, Ay, yıldızlar ve diğer gök cisimleridir. İnsanın başlangıcı tek hücredir, derken bu tek hücre nereden gelmiştir? Bunu cevabı karı, koca ekmek yiyip su içmişti, bunların ikisi de ölü gıdalardır. Demek ki, bu ölü gıdalar karı, kocanın vücudunda dirilmiş, kan olmuş, kemik olmuş, saç olmuş bedeni oluşmuş ve çocuk olmuştur. Topraktan buğday, buğdaydan un, undan ekmek elde edildi. Ekmek insan vücudunda çocuğa dönüştü. Öyleyse çocuk topraktan oldu. toprak nerden geldi, elementlerden, elementler yani cevher/özden den, bunlar atomlardan, atomlar da Allahın yaratma sıfatının gereği vasıtasız olarak Allah tarafından bir hesaba ve ölçüyle yaratılmıştır.
