Kış gelir dam boyu yağardı karlar, bembeyaz olurdu dağlar yaylalar, çağlayıp akardı dereler çaylar, her şeyini çok özledim Deliali.
Bayırında kayardık tahta kızakla, bahçelerde kuş tutardık tuzakla, senden ayrı düşmek gelmezdi akla, Her şeyini çok özledim Deliali.
Sabahlara kadar yağardı karlar, yağan karlar ile dolardı kırlar, helke kolda suya giderdi kızlar, her şeyini çok özledim Deliali.
Küreklerle açarlardı okul yolunu, yaratan ayırdı garip kulunu, yağan kar kırardı ağaç dalını, her şeyini çok özledim Deliali.
Yağan kar olurdu birkaç metre, işimiz olmazdı kederle dertle, anamız bizleri beslerdi sütle, her şeyini çok özledim Deliali.
Kartopu oynardık okul önünde, eldiven yoktu hiç kimsenin elinde, en güzel yıllarımı geçirdim sende, her şeyini çok özledim Deliali.
Yağan karı kürekle atardık damdan, kendimize kızak yapardık tahtadan, çıramız varidi bilmezdik şamdan, her şeyini çok özledim Deliali.
Kar yağınca gidilmezdi koyuna, biz dalardık sokaktaki oyuna, karlara yatardık boylu boyuna, her şeyini çok özledim Deliali.
Kış gelince gidilmezdi şehir’e, hayvanları doldururduk ahıra, katlanırdık meşakkate kahıra, her şeyini çok özledim deliali.
Uzun, uzun buzlarla dolardı saçak, derelerden dal keserdik yakacak, günlerce beklerdik hava açacak, her şeyini çok özledim Deliali.
Yağan karlar hep aylarca kalırdı, erimesi de uzun zaman alırdı, güneş vurur bölük, bölük olurdu, her şeyini çok özledim Deliali.
Karlar eriyince açardı çiçek, açan çiçeklere konardı böcek, inan yalan değil hepsi de gerçek, her şeyini çok özledim Deliali.
